karjen
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar kar-, pennrann ar verb karout, hag an dibenn-ger -jen.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | karjen |
| dre vlotaat | garjen |
| dre c'hwezhañ | c'harjen |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
karjen /ˈkar.ʒen/
- Furm ar verb karout e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.
- Mar karjen bezañ aet d'ar skol gantan n'oan ket bet ken nec'het ha ma'z on bremañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 60.)
- Lavaret ho poa din e vijen paeet ker mat ha ma karjen. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 186.)