kelaouadenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kelaou-, pennrann ar verb kelaouiñ, hag al lostger -adenn

Anv-kadarn

kelaouadenn /kelɔˈwɑːdɛn/ benel (liester : kelaouadennoù)

1. Meno, keloù embannet ez-ofisiel gant un ensavadur pe ur bennadurezh ha skignet gant ar mediaioù.
   • Pa vo graet ur gelaouadenn e ouezoc'h ar pezh a zo c'hoarvezet gant hoc'h ostiziad. — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 230.)
2. Labour dastum ar c'heloù skrivet, luc'hskeudennet, filmet pe enrollet a vez graet gant ur c'hazetenner er memes lec'h.
   • <skouer>

Gerioù kar dre o ster

• kelskrid

Deveradoù

• kelaouadenniñ

Troidigezhioù

• galleg :

1. communication ^(fr) , communiqué ^(fr)
2. reportage ^(fr) , sujet ^(fr) (kleweled)