Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar kemer-, pennrann ar verb kemer pe kemerout, hag an dibenn-ger -ot

  Furm verb

kemerot /keˈmɛːrɔt/

  1. Furm ar verb kemer/kemerout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— « Azezit ! » eme Lukaz dezho, « ma kemerot ur chopinad sistr. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 13.)
En noz, ma tihun an hini bihan evel ma tegouezh alies, e rankot sevel, diouzhtu krenn, d'hel luskat ha ma leñv, her c'hemerot war ho tivrec'h [...]. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 44.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù