ker koant

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an adverb ker hag an anv-gwan koant.

Furm anv-gwan

ker koant /Distagadur ?/

1. Derez-kevatal an anv-gwan koant.
   • ... ha n'en doa gwelet biskoazh un' all ker koant hag eñ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 137.)
   • Hogen, dres d'an ampoent, e tileze Marzhin e zoareoù touellus hag en em ziskoueze dezho gant e stumm gwirion ; da lavarout eo stumm ur bugel ker koant ha ker plijus ha ma oa vil ha truek ur predig amzer a-raok. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 35.)
   • E gwirionez e vefe bet diaes kavout, er bed a-bezh, ur plac'h ker koant ha ken hoalus hag hi. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 82.)
   • ... ker koant hag eun ael eus Baradoz Doue ha ker mat ivez. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 82.)

Stummoù all

• ken koant

Troidigezhioù

• galleg : aussi gentille(s) ^(fr) , aussi gentil(s) ^(fr) (que)
• galleg : aussi joli(e)(s) ^(fr) (que)