Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar dilez-, pennrann ar verb dilezel, hag an dibenn-ger -e

  Furm verb

dileze /diˈleːze/

  1. Furm ar verb dilezel e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
O zud-kaer o dileze, pa ne deuent ket da gerc'hat, war-lerc'h ar marv, an arrebeuri hag an traoù all o doa, emezo, nann roet, met prestet. — (Mab an Dig, Rondel Goz Sandrione, Bleun-Brug, niv. 96, Genver-C'hwevrer 1957, p. 7.)
Hogen, dres d'an ampoent, e tileze Marzhin e zoareoù touellus hag en em ziskoueze dezho gant e stumm gwirion ; da lavarout eo stumm ur bugel ker koant ha ker plijus ha ma oa vil ha truek ur predig amzer a-raok. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 35.)

Troidigezhioù