klañve

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klañv-, pennrann ar verb kleñvel, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

klañve /ˈklãːve/

1. Furm ar verb kleñvel e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa) :

A-wechoù koulskoude, pa glañve ar vamm-gozh, ha ret dezhi chom war he gwele gant ar remm, Yun a yae, bep lun, d'ar vorc'h, da gerc'hat ur bara a bemp lur. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle) tombait malade ^(fr) , (il) tombait malade ^(fr)