kuita

Brezhoneg

Etimologiezh

Marteze diwar 'keta, eus neketa.

Adverb

kuita /ˈkɥi.tːa/

1. Ger-nac'h-goulennata, e fin ur frazenn.
   • Kalz a dud, kwita ? — (Loeiz ar C'hlerg, Ma beaj Jeruzalem, Prud'Homme, 1903, p. 40.)
2. E deroù ur frazenn : daoust.
   • Kwita (laka ) n'eo ket c'hwi ho-poa lavaret se ?
     - Geo, me eo - Nann, n'eo ket me. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 198.)

Etimologiezh

Eus ar verb kuitaat.

Furm verb

kuita /ˈkɥi.tːa/

1. Furm ar verb kuitaat e trede gour unan an amzer-vremañ en doare-gourc'hemenn.
   • Bemdez e kuita e vugale.
   • Ur mintinvezh e kuita ti e dad war gein e varc'h ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 167.)