lâr

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm verb

lâr /ˈlɑːr/

1. Furm ar verb lâret e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
   • — Ret eo krediñ, eme an ostiz, hag evel-se e lâr ivez an daou briñs all, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 26.)
   • Bez 'zo kañfarded er vro-mañ, me 'lâr deoc'h !. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 15.)
2. Furm ar verb lâret en eil gour unan an doare-gourc'hemenn
   • — Lâr din petra eo ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 31.)
   • — Mar fell d'it donet ganin, emean, deus, mes a-rôk, lâr da Bater, ha goulenn pardon eus da bec'hejou, mar teus c'hoant. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 52.)

Troidigezhioù

1. galleg : (elle)/(il) dit ^(fr)
2. galleg : dis ^(fr)