lazho

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lazh-, pennrann ar verb lazhañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

lazho /ˈlɑː(z)o/

1. Furm ar verb lazhañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — « Ehan keit ha ma kavi mat, » eme al leon ; « evidon-me a zo diskuizh a-walc'h, ha bremaik pa stagin ganit, me az lazho evel ur vuzhugenn. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 144.)
   • — Me 'lazho an den-se, emezañ. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 40.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) éteindra ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) tuera ^(fr)