lieniñ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn lien hag al lostger -iñ.
Verb
lieniñ /liˈẽːnĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Lakaat ul lien war ur gouli pe startaat un ezel eus ar c'horf gantañ.
- Gwiskañ ur babig gant ul lien/lienoù.
- Gronnañ korf unan marv gant ul liñsel.
- "0-0 ! Goneri ! N'eo ket liñselioù a vank amañ ! Amañ zo peadra da lieniñ kant korf marv ! Deus da welet !" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 68.)