luchez

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar luch hag -ez.

Anv-gwan

luchez /ˈly.ʃːes/

1. Furm venel luch.
   • Gand an dra-ze, besteod eston oa c'hoaz war ar marc'had, ouspenn ma oa luchez ! — (Loeiz ar Floc'h, Lanig hag e varc'h Buan, Le Courrier du Finistère niv. 2753, 1932, p. 2e.)
   • Mari Vastrouilh a zo luchez !

   ur fri togn zo ganti c'hoazh ... Son Mari Vastrouilh.

Anv-kadarn

luchez /ˈly.ʃːes/ benel (liester : luchezed)

1. Plac'h luch.
   • Al luchez kaezh.
   • Al luchez vrein-se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 283.)

Furm verb

luchez /ˈly.ʃːes/

1. Furm ar verb luchañ en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.