Brezhoneg

  Etimologiezh

Amprestet eo bet digant ar ger gallek kozh, losche, a zeu eus ar ger latinek luscus, born.[1]

  Anv-gwan

luch /'lyʃ:/; benel luchez.

  1. Loagr.
  2. Lagad, daoulagad luch, penn luch.
  3. Kaout ul lagad luch, daoulagad luch.
  4. Bezañ luch :
-Ha ret eo dit bez’ luch pe dall
Benn ober din-me kement all.
-Me n’on ket na dall na luch
Met c'hwi eo Gwilhou hag e furch. — (Gwilhou ar Bleiz, tamm kreiz.)


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Gerioù enepster

Notenn

Hervez Françoise Gaudu (Bear/Plounevez-Moedeg), n'eo ket henvel ster loakr (a sell a-dreuz hag a gren e zaoulagad) ha hini luch (a sell a-gorn). — (Frañsez Vallée, Dictionnaire du breton du Trégor-Goëlo et de Haute Cornouaille, 2014, p. 375.)

  Daveoù

Roll an daveoù :

  Anv-kadarn

luch /'lyʃ:/; benel luchez; liester luched.

  1. Loagr.

  Etimologiezh

Eus ar verb luchañ.

  Furm verb

luch



Iwerzhoneg

luch