mantellañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn mantell hag al lostger -añ.

Verb

mantellañ /mãnˈtɛlːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : mantellet) (displegadur)

1. Goleiñ (unan bennak) gant ur vantell
   • [...] An heol ne vez morze mantellet gant an noz Hag a skleraï dalc'h mad liorzou ar baradoz. — (Yann-Vari Perrot, Dragon Sant Paol, 1907, p. 95.)
   • [...], tennou fuzul a oa leusket varnezo gant tud mantellet, hag ar roue hag e vab hena a oe lazet. — (Kojou tro ar miz, Ar Vro, 1908, p. 3.)
   • Teir (wreg) a oa mantellet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 244.)

Troidigezhioù

• galleg : couvrir d'un manteau ^(fr)