marradeg

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar marr-, pennrann ar verb marrat, hag al lostger kevrennek -adeg (diwar -ad hag -eg).

Anv-kadarn

marradeg /maˈrɑːdek/ hollek benel (liester : marradegoù)

1. Obererezh marrat graet a-stroll.
   • Gwechall, a-raok ar varradeg, e veze tennet kontelloù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 267.)

Troidigezhioù

• galleg : écobuage ^(fr)