marvint

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar marv-, pennrann ar verb mervel, hag an dibenn-ger -int

Furm verb

marvint /ˈmarvĩɲ(t)/

1. Furm ar verb mervel e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

Ret e vo dit dourañ da vokedoù, peotramant e varvint. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 158.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) mourront ^(fr)