mat a-walc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant mat hag a-walc'h.

Adverb

mat a-walc'h

1. madik
   • — Penaos e ra ma breur ? emezañ. —Mat a-walc'h, dre c'hras Doue ; prestik e kerzho hep flac'hioù. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
   • Mat eo bet marc'had ar gwrac'hed kozh? -Ya avat, mat a-walc'h eo bet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 214.)
   • — [...], ar re fallañ a vezo mat a-walc'h din-me. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
   • Grit d'in evel d'ar re-all ; mat a-walc'h e vo ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 19.)
   • — Piou 'oar ? a zonje ar roue ; setu aze eur filhor hag a vefe ennan danvez mat a-walc'h evit beza va mab-kaer aman e Kerbutun, [...]... — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 10.)
2. Mont mat a-walc'h:
   • [...], ha monet mad a-walc'h a rê ar bed gante, [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 47.)
3. Sevel mat a-walc'h:
   • Hogen dizale e strakas ar brezel bras ha setu m’en em gavas diskaret an emgleo nevez a-raok beza bet savet mat a-walc’h. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 9.)