merglet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar mergl-, pennrann ar verb merglañ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

merglet /ˈmɛrɡlet/

1. Anv-gwan-verb ar verb merglañ
   • [...], ha dreist-holl d'unan anezho, ar Beskont Gustav Kergezeg stekañ an dolzenn gouevr hanter-verglet, kizellet gant Yann Boucher, paotr delwenn vras Roazhon : [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 56.)

Troidigezhioù

• galleg : rouillé ^(fr)