mezviñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus mezv hag -iñ.

Verb

mezviñ /ˈmɛ(z)vĩ/

1. mezviñ un den: reiñ dezhañ boeson evit ma vo mezv
   • — [...]. Anzao ouzign ; ped gueach nec'h euz ket sachet tud enn da di evid o mezvi, ha, pa vezent mezo, ped gueach ne c'heuz ket lakeat da zourn enn ho godel evit kemeret ho guenneien ! [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 321.)
2. en em vezviñ
   • Rak biskoazh n'eo bet dalc'het ganit war da zaoulin ur vuiañ-karet, ha te ouzh he cherisañ, ouzh he strizhañ, o teuziñ hag o veuziñ, hag o vezviñ, e plijadurezh ar pokoù, e barn da ene, betek koll da skiant, diwar re levenez. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 61.)
3. badaouiñ un den gant louzoù a bep seurt, gant traoù a bep seurt

   mezviñ un den gant meuleudi, komzoù flour