onestañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar « onest » hag an dibenn-ger « -añ ».
Furm anv-gwan
onestañ /ɔ̃.ˈnest.ã/
- Derez-uhelañ an anv-gwan « onest ».
- Ar re onestañ 'varv koulz evel ar re all— (Louis Eunius, gwerzenn 8.)
- Met Cléon den yaouank, gant hon tud onestañ — (Molière, An Dengasaour, troet gant Serj Richard, Mouladurioù Hor Yezh, 2013, p. 60.)