paro

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus parañ hag -o.

Furm verb

paro /ˈpɑːro/

1. • Ma daouarn a zalho da zibeilluski bremañ pa baro an heol warno. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 395, 401.)

Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	paro	paroj
akuzativ	paron	parojn

paro /ˈpa.rɔ/

1. Re, koublad.

Spagnoleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

paro /ˈpa.ɾo/

1. Arsav
2. Dilabour.
3. Furm eus ar verb parar.