parañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
parañ /ˈpɑːrã/ verb gwan (displegadur)
- Dont war wel , teuler gouloù, sklêrijenn, splann dreist-holl (pa gomzer eus an heol, al loar, ar stered pe ar sklêrijenn).
- parañ selloù, parañ al lagad, war un dra bennak pe unan bennak,
- parañ an heol, al loar, ar sklêrijenn, war un dra
- Brumenn c'hlas ar mintin a save diouzh al liorzhoù, hag, etre div wrac'hell, e paras an heol. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 33.)
- Mes souden eur sklerijenn a baras en tenvalijenn an noz. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 159.)
- Un heol gwenn a bare etre targosioù diskourret ar c'hleuz. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 41.)
- Amañ e par an heol abred diouzh ar beure. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 395.)
- [...], hag eur wazienn heol a baras. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 35.)
- ... ken na welis tri heol o parañ ha kant steredenn o lugerniñ. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 77.)
- Re bell e oa bet a guz ha brema ra baro
Etouez ar stered all dre Vreiz holl tro war dro — (Gab Milin, Meuleudi Breiz ha Breiziz, Ar Vro, Here 1909, p. 197.)
- parañ war un dra pe un den:
- N'edo ket oc'h huñvreal, ha dihun mat e oa, rak pa voe dibikouzet ganti he daoulagad, e welas ar sklerijenn souezhus o parañ war ar prenestr [...]. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
- Al loar a vrev an dud pa bar warno en noz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 65.)
- E zaoulagad, tan enno, a bar war Vorvarc'h, e varc'h mat ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 41.)