dreist-holl
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
dreist-holl /drɛjsˈtɔːl/
- Dreist an holl dud
- — Jezuz! Ma bugaligoù baour, yaouankik oc'h c'hoazh, Bihanig dreist-holl, hag am eus aon e tegouezhfe droug ganeoc'h. (Bihanig oa anv ar yaouankañ). — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 11.)
- [...], ha kasit d'ar foar, diwar ho tro, kement galouper-bro a deuio da viret ouzhoc'h da vale a-unan gant an dud skiantek eus ho parrez, ha dreist-holl, gant ho peleien karget gant Doue d'hoc'h heñchañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 130.)
- Dreist an holl draoù, dreist pep tra, muioc'h c'hoazh
- Sane. — [...], rak va zad n'eo ket evit gouzanv gwelet ac'hanon o kuzulikat gant unan bennak, en deiziou-man, dreist-holl. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 3.)
- — « [...]. Ha, dreist-holl, na lavarit ket gevier d'ho mamm, rak ar mammoù a zo finoc'h c'hoazh eget o bugale, hag, abred pe ziwezhat e teuont atav da c'houzout ar wirionez ! » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 68.)