degouezhfe
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar degouezh-, pennrann ar verb degouezhout, hag an dibenn-ger -fe
Furm verb
degouezhfe /deˈɡwezfe/ /diˈɡwezfe/
- Furm ar verb degouezhout e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Lod eus ar gwallzarvoudoù a waskfe e vignoned a zegouezhfe en abeg d'e laoskidigezh e-keñver Viviana. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 112.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Marteze e vefe gwelloc'h d'eomp lakat hor c'horf da ober eun dra bennak, gant aoun e tigouesfe ar mestr warnomp. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 25.)
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) arriverait (fr) , surviendrait (fr)