pelloc'hik
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar pelloc'h, derez-uheloc'h an anv-gwan pell, hag an dibenn-ger bihanaat -ik.
Furm anv-gwan
pelloc'hik /pɛˈlɔːɣik/
- Furm vihanaat an anv-gwan pell en derez-uheloc'h
- Lukaz a yeas pelloc'hik, war-du al laez. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 12.)
- Kerzhout a reas pelloc'hik diouzh e wreg, gant aon he dije houmañ graet sin dezhañ da zerc'hel e wenneien evit un tantad all. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 96.)
- Pelloc'hik e oa ur waz-red, sioul ha sklaer hag o kammigellañ e-kreiz ul letonenn frank ha glas. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 22.)
- Hogen n'em eus bet klevet anv ebet morse eus e wreg ha n'ouzon ket, kennebeut, hag-eñ en devoe bugale all ouzhpenn ar mab a gomzin anezhañ pelloc'hik. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 7.)
- Parrezioù all a oa, e-kichen, pelloc'hik, pelloc'h c'hoazh, [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 55.)
- Pelloc'hik war du reter ar porzh, an ti-stern, un tregont kammed bennak diouzh an ti-annez. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 8.)
- Pelloc'hik ec'h en em gavas gant un tourist a oa o tennañ poltriji eus al laboused a oa o nijellat e traoñ an aod. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 50.)
- Pelloc'hik eget :
- Edo an noz o klozañ hag a-boan ma wele al lagad pelloc'hik eget tan difiñv Kermorvan. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 106.)
- Pe grennblac'h, en he lec'h, n'he dije ket sellet outañ pelloc'hik eget ouzh e gompagnuned ? — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 83.)
Troidigezhioù
- galleg : un peu plus loin (fr) (que)