plegje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pleg-, pennrann ar verb plegañ, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

plegje /ˈplekʃe/

1. Furm ar verb plegañ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

[...], ha biken ne blegje he muiañ-karet da vezañ embannet gant ur sorserez. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 94.)

Gerioù kevrennek

• diblegje
• displegje

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) céderait ^(fr) (à)
• galleg : (elle)/(il) plierait ^(fr)