plijfe

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar plij-, pennrann ar verb plijout, hag an dibenn-ger -fe.

Furm verb

plijfe /ˈpliʒfe/

1. Furm ar verb plijout e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :

[...] : eun devez bennak a zo, em eus klevet an aotrou Fistoulik o lavaret d'e genderv, Yan Avalou, e kave d'ezan en doa re gant daou vevel ha penoz ne zalc'hje nemet an hini a blijfe ar muia d'ezan. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 14.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/il) plairait ^(fr) (à)