ranke
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar rank-, pennrann ar verb rankout, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
ranke /ˈrãŋ.ke/
- Furm ar verb rankout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Krenañ a rae ivez an Aotrou Person dirak ar gac'herez diaes-se, ha setu peseurt troioù-gwidre a ranke c'hoari an den santel evit bezañ erru mat ganti, da vihanañ ur wechig. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 19.)
- Mab Jul a oa re vihan e wele dezan hag e ranke beza a-groaz en e wele. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 290.)
- Koumanant a reas ma mamm-gozh ouzh ur mevel, rak un den boazet ouzh ar c'hezeg a ranke da gaout evit labourat he douar hag ober ar charreoù. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 19.)
