rankot

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar rank-, pennrann ar verb rankout, hag an dibenn-ger -ot

Furm verb

rankot /ˈrãŋkɔt/

1. Furm ar verb rankout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — [...], e rankot diskouez eo guir ar pez a livirit, pe den n'ho kredo, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 316.)
   • Goude-se e rankot tamouezat, lakaat an toaz e go, ober tan er forn. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 44.)

Stummoù all

• rankoc'h

Stummoù rannyezhel

• rankfet

Troidigezhioù

• galleg : (vous) devrez ^(fr)