renke

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar renk-, pennrann ar verb renkañ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

renke /ˈrẽŋ.ke/

1. Furm ar verb renkañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Hag, o lavarout ar son-se, e renke pastellou kig sall da lakaat da boaza da heul Nik. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)

Gerioù enepster

• direnke

Anagramoù

• Kerne
• krene

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) classait ^(fr)  ; rangeait ^(fr)