reudañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus reut hag -añ.

Verb

reudañ

1. Dont da vezañ reut
2. reudañ ouzh ar c'hentroù, ouzh ar sparl: chom hep sentiñ
   • Gant c'hwec'h jav o reudañ ouzh ar sparl, ar skouarn a lammas a dammoù eus an erv hanter-c'hraet. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 19.)
3. reudiñ o c'hoarzhin : c'hoarzhin leizh-kof

Krennlavarioù

• Ar marc'h a reud ouzh ar c'hentroù
  A ra gaou bras ouzh e gostoù.