rin

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kumun d'ar yezhoù keltiek ha germanek (galianeg, predeneg, gouezeleg, goteg, norseg...).

Testeniekaet en henvrezhoneg (rin) ^[1].

Da geñveriañ gant ar gerioù rhin en kembraeg, rún en iwerzhoneg, runo- en galianeg.

Anv-kadarn

rin gourel, liester rinoù

1. Gouizigiezh kuzh.

   <skouer>.

Gerioù heñvelster

• sekred

Deveradoù

• kevrin
• kevrinus

Troidigezhioù

• galleg : arcane ^(fr) , secret ^(fr)
• saozneg : arcanum ^(en) , secret ^(en)

Daveoù

• ^[1] : Glozennoù Oxoniensis prior, meneget en Vocabulaire du vieux-breton

Verb

Stumm-verb, gwelout grin