grin
Brezhoneg
- Diwar gra-, pennrann ar verb ober, hag an dibenn-ger -in.
Furm verb
grin /ˈɡrĩn/
- Furm ar verb ober e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
-
- Ne ri ket krampouezh ? - Grin.
- « [...] ; n'her grin biken, hag aliañ a ran ac'hanoc'h da ober eveldon. [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 179.)
- « [...] ; n'hen grin biken. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 92.)
« Mat ! n'her grin ket koulskoude!» — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 84.)
- - Ha ma na rez ket goude ar pez a lavarez ?
- Grin da, emezan. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 63.) - Deus pa o grin.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :
- Mont a rin ganeoc'h a-greiz ma c'halon.
- Chom a rin, ha laouen-bras zo-mui-ken, — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 7.)
- Ober a rin va soñj dizale, p’am bo bet amzer da bouezañ ha da zibouezañ hoc’h alioù. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 22.)
- − « [...]. Mes gwelout a rin bremaik penaos en em denno eñ e-unan gant e hini. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 96.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- Lom : — « Me a daolo evezh war an treuzoù, ha, bep ar mare, e rin cholori re bar da hini paotred ar Sabad. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 28.)
- - Ha ma na rez ket goude ar pez a lavarez ?
Troidigezhioù
- gri,
- graio,
- graimp/grefomp
- greot/grefot/grefet/greoc'h/grefoc'h,
- graint/grefont/grafont,
- greor
- gran, graen, gris, grafen, grajen
Saozneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
grin /ɡɹɪn/