daolo
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus taolo gant ur c'hemmadur dre vlotaat (t > d).
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | taolo |
| dre vlotaat | daolo |
| dre c'hwezhañ | zaolo |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
daolo /ˈdɔːlo/
- Furm kemmet ar verb teuler pe teurel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :
- Lom : — « Me a daolo evezh war an treuzoù, ha, bep ar mare, e rin cholori re bar da hini paotred ar Sabad. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 28.)