Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar gre-, unan eus pennrannoù ar verb ober, hag an dibenn-ger -ot.

  Furm verb

greot /ˈɡreː.ɔt/

  1. Furm ar verb ober en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— Ha c'houi, petra a reot ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 6.)
Mes, Aotrou, n'eo ket ret va zrugarekaat ken start. Terriñ a reot va brec'h. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 28.)
— Gwelet a reot, emezan, mar kirit dont, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 63.)
Peoc'h ! Mont a reot d'ar poull gant lienennoù fank ar paotr bihan. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 46.)
Hen ober a reot, dre gaer pe dre heg. [...]. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
Mont a reot e-barzh ha goude ez eot gant an diri ouzh-krec'h, hag e welot eno ur gambr [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 98.)
Me laka e reot un dervezh mat hiriv. — (Troude ha Milin, Ar Marvailler brezounek, Lefournier, Brest, 1870, p. 146.)

Stummoù all

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù