Brezhoneg

  Etimologiezh

Savet diwar gre-, unan eus pennrannoù ar verb ober, hag an dibenn-ger -et.

  Furm verb

grefet /ˈɡrefːet/

  1. Furm ar verb ober en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
— Mont a refet, pa lâran deoc'h, ha pa dremenfet dre ar Groaz-Neud, e vo ret deoc'h dañsal gant an dañserien-noz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 105.)
— [...]. O gwelet a refet war ho hent, en ur gêr 'lec'h ma 'z int chomet da gomer o flijadur, ha da renañ buhez fall, el-lec'h dont da glask al louzoù da yac'haat o zad. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 90.)
— A ! Ne dalv ket, emezi, ret e vo din mont ; me n'on ket ken aonik-se ; gwelet a refet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 109.)
— Chomomp, p'hoc'h eus c'hoant, met gwelet a refet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 168.)
"N'eo ket hepken e welfet ho mab, mes komz outañ a refet, hag eñ a gomzo ouzhoc'h. [...]." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 42.)
— [...]. Neuze e refet van da diroc'hal ivez, met na gousket ket c'hoazh. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 179.)

Troidigezhioù