roje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ro-, pennrann ar verb reiñ, hag an dibenn-ger -je

Furm verb

roje /ˈroːʒe/

1. Furm ar verb reiñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout
   • Ar c'heleier hag an trompilhoù a sone en kêr, ar roue kozh a bokas da Aorel, dirak ar bobl hag a lâras dezhañ e vije e vab-kaer hag e roje dezhañ e gurunenn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 51.)
   • [...] e lâras dezhi mar karje dont da gousket gantañ un noz, e roje kant skoed dezhi. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 199.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) donnerait ^(fr)