rouanez
 Gwelet ivez : Rouanez
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er C'hatholicon (1499): rouanes.[1]
- Da geñveriañ gant ar c'herneveureg ruyvanes hag ar c'hembraeg rhwyfanes.
Anv-kadarn 1
| Unander | Liester | |
|---|---|---|
| Gourel | roue /ˈru:e/ |
rouaned /ru'ã:net/ |
| Benel | rouanez /ru'ã:nes/ |
rouanezed /ˌruã'ne:zet/ |
rouanez /ruˈãː.nes/, pe /ruˈãː.ne/ (ar gensonenn dibenn ne vez distaget nemet e brezhoneg Leon) gourel
- Furm lies an anv-kadarn roue.
- Na gomz morse a rouanez :
Ur gaouiad out, mar o meulez ;
Un den krouget, m’o zamallez. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, Brest, 1868, p. 93.) - Ar rouanez n'int nemet tud eveldomp-ni.
- Na gomz morse a rouanez :
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
-1.
Anv-kadarn 2
rouanez /ruˈãː.nes/ benel (liester : rouanezed)
- Furm venel an anv-kadarn roue.
- Eürus e vije bet evel ur rouanez, nemet e veze atav he-unan, [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 108.)
- Ar rouanez a em lakaas da ouelañ ha da estlammiñ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 100.)
- Titl roet d'ar Werc'hez Vari.
- Rouanez an Neñvoù.
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
-2.
Daveoù
Roll an daveoù :
- ↑ Jehan Lagadeuc, Rouanes, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.