estlammiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn estlamm hag al lostger -iñ

Verb

estlammiñ /esˈtlãmːĩ/ verb kreñv (anv-gwan-verb : estlammet) (displegadur)

1. verb kreñv eeun Spontañ, souezhiñ
2. verb kreñv dieeun Estlammiñ dirak/ouzh/war unan bennak : bezañ spontet gant unan bennak
3. Estlammiñ dirak/ouzh/war un dra bennak : bezañ bamet, souezhet-bras gant unan bennak

estlammiñ verb gwan

1. Chom bamet
   • Hag eñ da estlammiñ :
     — O ma Doue ! Petra eo kement-mañ ? [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 205.)

Stummoù all

• estlammañ

Deveradoù

• estlammadell
• estlammadenn
• estlammata
• estlammded
• estlammer
• estlammus

Liamm war-du al lec'hienn Devri

• estlammiñ / estlammañ v.

Troidigezhioù

• galleg : (s') effrayer ^(fr) , (s') épouvanter ^(fr)
• galleg : (s') émerveiller ^(fr)
• galleg : (s') étonner ^(fr)