souezhet
Brezhoneg
- Savet diwar « souezh- », pennrann ar verb « souezhañ », hag an dibenn-ger « -et ».
Anv-gwan
Derez | Furm |
Derez-plaen | souezhet |
Derez-uheloc'h | souezhetoc'h |
Derez-uhelañ | souezhetañ |
Derez-estlammiñ | souezhetat |
souezhet /ˈsweː.zet/
- A zo o souezhañ.
- Al laeron souezhet dre ma klevent c'hoarzhin ken tost dezhe ha na welent netra, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 32.)
- Loen kaezh, n'on ket souezhet bremañ ma'z out ken trist! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 71.)
- Bezañ souezhet oc'h ober un dra bennak :
- An dewarlerc'h ar beure, ar jeant bras, souezhet o welet ne diskenne ket ar jeantezed yaouank da dijuniñ, a eas d'o c'hambr, o soñjañ e oant manet kousket. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 13.)
- Hag e viot souezhet neuze o klevet anezho o krial : "Harz ar bleiz !" pa deuio an dud fall da esa diswriziennañ eus ho kalon karantez an Aotrou Doue? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 217.)
- Pa en em gavas, e voe souezhet o welout kurunenn ar roue a-ispilh. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 160.)
- Bezañ souezhet gant den pe dra.
- Gwall souezhet e voe Jakez gant ar c'hentañ kejadenn ha ne gomprene ket kaer ar pezh a c'hoarveze gantañ. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 67.)
- dirak un islavarenn-diskuliañ:
- Souezhet oun e c'hellfec'h prezeg evel a rit, — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 78.)
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
Troidigezhioù
Furm verb
souezhet /ˈsweː.zet/
- Anv-gwan-verb ar verb « souezhañ ».