gwelent

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet pe gwelout, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

gwelent /ˈɡɥeˈlẽɲ(t)/

1. Furm ar verb gwelet/gwelout e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h na, ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

Euz ar park balan e teue an tennou, her guelet a reant, mez ne velent den ebed... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 91.)

Ne welent ket a wad pelloc'h eget eno. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 17.)

Al laeron souezhet dre ma klevent c'hoarzhin ken tost dezhe ha na welent netra, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 32.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

— [...]. Dre an nor digor e welent mogerioù ar porzh en tu all d'an aber [...]. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) voyaient ^(fr)