spontet

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar spont-, pennrann ar verb spontañ hag an dibenn-ger -et.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	spontet
Derez-uheloc'h	spontetoc'h
Derez-uhelañ	spontetañ
Derez-estlammiñ	spontetat

spontet /ˈspɔ̃ntet/

1. Zo spont ennañ
   • Laboused a nije, spontet, diwar o c'hlud, hag an eskell-kroc'hen a gammigelle, dallet. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 91.)

Furm verb

spontet

1. Anv-gwan-verb ar verb spontañ ; Bezañ spontet
   • Ma ho pije klevet gwashat todilhon en devoa graet hennezh e vijec'h bet spontet. — (TBP?, p. ?.)
2. Bezañ spontet oc'h ober un dra bennak
   • Ha spontet oc'h o welet ho pec'hedoù, ha dija prest da gouezhañ en dizesper ? — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 4.)
3. Bezañ spontet rak unan bennak pe un dra bennak
   • Me a oa spontet rak ar briz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 488.)

Troidigezhioù

• galleg : effrayé ^(fr) , épouvanté ^(fr) , terrifié ^(fr) , terrorisé ^(fr)
• italianeg : spaventato ^(it) , impaurito, spaurito, intimorito, intimidito, atterrito, terrorizzato, scoraggiato ^(it)
• saozneg : frightened ^(en) , scared ^(en)
• spagnoleg : asustado ^(es)