kammigelle
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar kammigell-, pennrann ar verb kammigellañ pe kammigellat, hag an dibenn-ger -e
Furm verb
kammigelle /kãmiˈɡɛlːe/
- Furm ar verb kammigellañ/kammigellat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Laboused a nije, spontet, diwar o c'hlud, hag an eskell-kroc'hen a gammigelle, dallet. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 91.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- Kemenn a raent an eil d' egile e livrine brulu an torgennoù hag e kammigelle an nadoz-aer a-hed ar stivelloù, ken mibin hag he skeud en dour. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 13.)
- Mezv e oa, peogwir e kammigelle war an hent. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 231.)
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) serpentait (fr) , zigzaguait (fr)