kammigellañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn kammigell hag al lostger -añ

Verb

kammigellañ /kãmiˈɡɛlːã/ verb gwan (anv-gwan-verb : kammigellet) (displegadur)

1. Mont a-gammigelloù, kerzhout en ur vont gwech en un tu, gwech en tu all, e-lec'h mont war-eeun
   • Mezv e oa, peogwir e kammigelle war an hent. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 231.)
   • ... e kammigelle an nadoz-aer a-hed ar stivellou, ken mibin hag he skeud en dour. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. ??.)
2. Bezañ kamm-digamm e stumm, e roud
   • <skouer.>

Stummoù all

• kammigellat

Troioù-lavar

• kammigellañ en-dro d'unan bennak, kammigellañ en-dro d'un dra bennak : punañ en-dro d'unan bennak/un dra bennak

Troidigezhioù

• galleg : serpenter ^(fr) , zigzaguer ^(fr)