roued

Brezhoneg

Roued da zastum lastez.

Etimologiezh

Diwar roit en henvrezhoneg.

Amprestet moarvat digant al latin (rete).

Meneget er C'hatolikon (roet).

Da geñveriañ gant ar gerioù rhwyd en kembraeg, ros en kerneveureg.

Anv-kadarn

roued /ˈruːet/ pe /ˈrweːt/ benel, liester rouedoù, rouedeier

1. Benveg pesketa
   • If a zo bet drailhet e roued gant ur vorc'hast. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 447.)
   • Ar wrac'h, ken dinec'h ha tra, a ro diouzhtu he roued dir da Rozenn ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 128.)

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • <skouer>.

Deveradoù

• dirouedañ
• diroueder
• rouedad
• rouedañ

• rouedenn
• rouedenniñ
• roueder

Gerioù kevrennek

• bazh-roued
• roued-antell
• roued-bras
• roued-poz

• roued-sac'h
• roued-sil
• roued-stegnañ
• roued-stlej

Troidigezhioù

• galleg : filet ^(fr)  ; rets ^(fr) (au pluriel)
• kembraeg :rhwyd ^(cy)

• kerneveureg : ros ^(kw)
• saozneg : net ^(en)