sellas
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
sellas /ˈsɛlːas/
- Furm ar verb sellet/sellout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- Hag i o-daou ha mont, ha heman, dioc'htu ma sellas, ha gwelet e wreg hag egile oc'h taol er zal. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 76.)
- Bilzig a zellas a gorn eus ar barner, hag a-dreuz eus an diou wialenn. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 33.)
- Yun a sellas outi. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
- Sebezet ha fromet war un dro, ar roue Uter a sellas neuze ouzh Marzhin [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 44.)