sino
Brezhoneg
- Diwar sin-, pennrann ar verb sinañ, hag an dibenn-ger -o.
Furm verb
sino /ˈsĩː.no/
- Furm ar verb sinañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- — « [...] ; ar voereb a sino he zestamant evito ha goude... ya ! goude int a satanazo an ti evit ma varvo an hini gozh. [...]. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 114.)
Troidigezhioù
Esperanteg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
Troad | unander | liester |
---|---|---|
nominativ | sino | sinoj |
akuzativ | sinon | sinojn |
sino /ˈsi.nɔ/
Galizeg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
sino /ˈsi.nɔ/
Portugaleg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
sino /ˈsi.nu/ gourel (liester : sinos)
Spagnoleg
Araogenn
sino /Distagadur ?/
- Nemet.
- Nadie, sino yo. Den nemedon.