sklêrijenn
(Adkaset eus sklerijenn)
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
sklêrijenn /sklɛˈriːʒɛn/ benel (liester sklêrijennoù)
- Gouloù splann. Sklêrijenn an heol, al loar.
- Mes souden eur sklerijenn a baras en tenvalijenn an noz. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 159.)
- Mar tarempredomp anezhañ, en stad vat, e silo en hon diabarzh ur sklêrijenn trec'h da holl vougennoù ar bed ; un nerzh da bareañ hon holl goulioù. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 190.)
- Sklêrijenn ha gor heol an nevezamzer a laka da sevel ha da zareviñ geot ar foenneier ha drevadoù ar parkeier. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 118.)
- - « [...] Ar prenestr a zo troet ouzh tu an hanternoz, ha sklerijenn al loar ne c'hell, e mod ebet, tizhout anezhañ. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 51.)
- Gwelout sklêrijenn:
- Meur a hini a lâre bezañ gwelet sklêrijenn er chapel, da hanternoz, ha klevet ha gwelet traoù spontus, ha den na grede tostaat eno, ur wezh ma vije deut an noz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 293.)
- Bezañ, mont, dont er sklêrijenn:
- — [...]. Hastit buan dont ama er sklerijenn, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 294.)
- Parañ ar sklêrijenn
- Mes souden eur sklerijenn a baras en tenvalijenn an noz. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 159.)
- N'edo ket oc'h huñvreal, ha dihun mat e oa, rak pa voe dibikouzet ganti he daoulagad, e welas ar sklerijenn souezhus o parañ war ar prenestr [...]. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
- Strinkañ sklêrijenn
- Al loar, o sevel, a strink war an douaroù, sklêrijenn c'hwek ha damsklaer. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 94.)
- Kompren.
- Degas, reiñ sklêrijenn da unan bennak.