skleuriñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn skleur hag al lostger -iñ

Meneget e w:Geriadur Vallée, 1931.

Verb

skleuriñ /ˈskløːrĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : skleuret) (displegadur)

1. Teuler ur sklêrijenn ha n'eo ket skedus
   • E-tal an nor e welas o skleuriñ, en noz damvoull, boestoù houarn gwenn. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 27.)
   • Un dro, gant daou ganfard all eus e zoare, e oa bet o redek ar bourk, dre an noz, gant ur veterabezenn zivouedet war e benn, ur c'houlaouenn war elum enni, o skleuriñ dre doulloù, heñvel a-walc'h ouzh poulloù daoulagad goullo ur penn marv. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 128.)
2. Tarzhañ (diwar-benn an deiz)
   • An noz-se e lakais war ar stern ur pezhig ha kent na grogas an deiz da skleuriñ, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 270.)

Troidigezhioù

• galleg : luire faiblement ^(fr)
• galleg : poindre ^(fr) (jour)