soñjen
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar soñj-, pennrann ar verb soñjal, hag an dibenn-ger -en.
Furm verb
soñjen /ˈsɔ̃ː.ʒɛn/
- Furm ar verb soñjal e kentañ gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Un arouez a yec'hed e oa 'ta, un arouez a yaouankiz a soñjen, [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 29.)
- Evel a welit , e soñjen er c'holl kerkoulz hag er gounid. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 81.)