strake

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar strak-, pennrann ar verb strakal, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

strake /ˈstra.kːe/

1. Furm ar verb strakal e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • A-nebeudoù e kreskas an tan-gwall. [...]. Da gement c'hwezhadenn e strake muioc'h-mui, [...]. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 7.)

Troidigezhioù

• galleg : (ça)/(elle)/(il) craquait ^(fr)  ; crépitait ^(fr)  ; éclatait ^(fr)